Na spektakl zaprasza Polski Teatr Tańca.

inscenizacja i choreografia: Ewa Wycichowska

muzyka: Zbigniew Łowżył
(z wykorzystaniem cytatów m.in. H. Purcella i H. M Góreckiego)

realizacja elektroniczna: Krzysztof "Wiki" Nowikow

scenografia: Bohdan Cieślak

kostiumy i rekwizyty: Ewa Łowżył

czas trwania: 65 minut

premiera: 25.01.2002. (w przestrzeni Muzeum Narodowego w Poznaniu)

Współtworzą i występują:
Artyści Polskiego Teatru Tańca, Marcin Liber, Wojciech Wiński, Zbigniew Łowżył, Krzysztof "Wiki" Nowikow oraz Orkiestra Kameralna "Collegium F" pod dyrekcją Marcina Sompolińskiego

Tytuł spektaklu, chętniej nazywanego przez twórców instalacją choreograficzno - muzyczną nie bez powodu kojarzy się ze słynnym dziełem Breughla. W poznańskim projekcie nie znajdziemy jednak fabularyzacji aż gęstych od znaczeń breughlowskich figur. Wspólne jest raczej myślenie o kondycji ludzkiej, o naturze i jej sprzecznościach, o tęsknocie do ideału i uleganiu pokusie dysharmonii niż konwencja estetyczna. Znakiem ludzkiego losu staje się prawo do wyboru, droga w tym samym stopniu nasycona wolnością co zniewoleniem, prawdą i ułudą, pięknem i brzydotą, szczęściem i cierpieniem. To droga z siedmioma zakrętami, siedmioma grzechami głównymi, siedmioma prostymi prawdami, które są nami i którymi my jesteśmy. I choć propozycja "Walki karnawału z postem", jest w swojej koncepcji choreograficzno - plastyczno - muzycznej bardzo współczesna to przez swój uniwersalizm tematyczny wpisuje się w odwieczną próbę odpowiedzi na pytanie: dokąd idziemy?
Spektakl ten nie pretenduje do roli moralitetu XXI wieku, na ważne pytania odpowiada w sposób znany z tradycji średniowiecznego teatru ludycznego, nie stroniąc od żartu, paradoksu, czy pastiszu. Autorzy pamiętają wszakże, że w średniowieczu przez "ludus" rozumiano zarówno zabawę, jak i sztukę. Wierząc, że dystans rodzi większą szansę na refleksję niż lęk, zapraszamy do wędrówki, która jest swoistą grą, nie wolną od ryzyka, sytuacji niespodziewanych i rozwiązań zależnych wyłącznie od decyzji widzów.

Spektakl nagrodzony Buławą Hetmańską na XXVI Zamojskim Lecie Teatralnym (2003).