Spektakl taneczny Happy - premiera

14.03.2009
19:00

Spektakl w choreografii Nigela Charnocka

Nigel Charnock - Tancerz, choreograf, aktor, reżyser i dramaturg, legendarny wykonawca i współzałożyciel DV8 Physical Theatre.

Kształcił się jako aktor, a potem tancerz w London School of Contemporary Dance. Swoją karierę rozpoczął w 1982 roku tańcząc dla Extemporary Dance Theatre by w 1986 roku wraz z Lloyd'em Newson'em założyć kultowy brytyjski DV8 Physical Theatre, z którym wyprodukował między innymi: Dead Dreams of Monochrome Men (za który w 1990 został laureatem London Performance Award), czy wystawiane na całym świecie, a następnie sfilmowane na zlecenie BBC 2 przez David'a Hinton'a, Strange Fish. Po rozstaniu z DV8 Charnock współpracował z twórcami z całej Europy: VOLCANO THEATRE COMPANY (L.O.V.E., The Message i How to Live, Macbeth), duńskim teatrem TIN BOX (Me Myself I, Crying Out Loud oraz Crush Test, Heaven), RICOCHET DANCE COMPANY (5ive Part One), COMPANHIA INSTAVEL (Too Much is Not Enough), Helsinki City Theatre Dance Company, ktorego był przez 3 lata dyrektorem (The Big Because, oraz Intelligence of the Heart, Baby i #777 - A love story, Life, oraz First Sex & The
White Room), Tanz Theater w Wiedniu (Meaty).

Nigel Charnock najbardziej znany jest jednak ze swych projektów solowych. Do głównych tytułów należą Resurrection (1991) Original Sin (1993), Hell Bent (1994 - 1995), zainspirowane życiem i pracą Billie Holiday Heroine (1995), amalgamat trylogii Resurrection, Original Sin i Hell Bent zatytułowany Second Coming (1995), Human Being (1999) oraz Frank (2005). W 1995 artysta założył Nigel Charnock + Company. Nigel Charnock opisywany przez prasę europejską jako: "poeta ciała i
tancerz słów", "wirtuoz wyzywającego teatru fizycznego" (The Independent), czy "dwudziestowieczna odpowiedź na Lorda Byrona" (The Guardian). Jest mistrzem swobodnego przechodzenia od tańca do teatru. Osiąga to dzięki uwolnieniu się od tradycyjnego postrzegania indywidualnych gatunków. Jego praca łączy w sobie elementy różnych form artystycznych - jest syntezą ruchu, słowa, muzyki, tańca, a ostatnio również filmu. Produkcje Charnock'a charakteryzują się niepowtarzalną
mieszanką odrobinę niezdrowego (wyspiarskiego) poczucia humoru, furiackiej rozrywki i czarnej komedii. Jego choreografie prawie zawsze nawiązują do tematyki seksu, miłości, Boga i śmierci.

Nigel Charnock jest również zafascynowany improwizacją, która pomaga mu kreować surowy, nie znający strachu i barier, teatr. Każde z jego improwizowanych przedstawień jest unikalnym, niepowtarzalnym doświadczeniem zarówno dla tancerzy, jak i dla publiczności. Każde z tych przedstawień, w momencie trwania wydarza się po raz pierwszy i zarazem ostatni. Charnock rwie na strzępy granice spektaklu, nieustannie eksplorując i rozwijając taniec jako gatunek i angażującą do swej pracy różne dyscypliny i wielorakie media.