Tadeusz Kalinowski - Malarstwo
Tadeusz Kalinowski (ur. w Warszawie w 1909 r., zm. w 1997 r. w Poznaniu), w latach 1929-1937 studiował scenografię, malarstwo i architekturę wnętrz w ASP w Warszawie. Już w 1939 roku, rozpoczął współpracę z Leonem Schillerem i Wilamem Horzycą, tworząc scenografię dla prowadzonych przez nich teatrów. Współpracę tę kontynuował po wojnie aż do 1953 roku. W międzyczasie organizował działania pierwszej powojennej awangardowej grupy artystów 4F+R. Od roku 1957 do 1961 uprawiał głównie malarstwo w stylistyce informel; zainteresował się także tzw."sztuką śmietnika", tworząc do 1962 roku obrazy z użyciem różnych materiałów umieszczanych na powierzchni płótna. Jednocześnie, aż do 1966 roku powstawały jego grafiki. W następnej dekadzie Kalinowski powrócił do malarstwa wpisując się w dominujący wówczas styl abstrakcji geometrycznej. Jednak już w połowie lat 70. artysta wprowadza do swej twórczości wątki malarstwa ornamentacyjnego oraz obrazów z literami, prowadząc tym samym swoistą grę z tendencją realistyczną w sztuce. Na lata
1977-1980 przypada tzw."okres kalejdoskopowy", który do dziś uznawany jest za jeden z najistotniejszych w działaniach artysty. Od lat 80. aż do śmierci w 1997 roku jego malarstwo zdominowały trzy główne idee plastyczne, tzw. Układy (Otwarty, Wielostronny, Zamknięty). Kalinowski wziął udział w kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych.
Zobacz www.galeriaego.pl