TANGO FOREVER
AULA UAM, ul. Wieniawskiego, Poznań.
Znakomity akordeonista i bandoneonista, instrumentalista i kompozytor RICHARD GALLIANO wystąpi w Poznaniu z towarzyszeniem Państwowej Orkiestry Kameralnej w Słupsku Sinfonia Baltica pod dyr. Bohdana Jarmołowicza. Jako soliści wystąpią ponadto:Tomasz Tomaszewski (skrzypce), Wiesław Prządka (akordeon, bando - neon) i Filip Wojciechowski (fortepian). Koncert nosi tytuł "Tango Forever".
Motywem przewodnim koncertu, który odbędzie się 14 listopada 2004 w Auli UAM w Poznaniu, jest tango. Usłyszymy wiązankę utworów Władysława Szpilmana i Jerzego Petersburskiego. Nie zabraknie też tang Astora Piazzolli, kompozytora, którego twórczość przeżywa obecnie swój renesans, autora takich standardów jak Oblivion i Libertango. Sam Galliano wykona m.in.swoją kompozycję Opale concerto. Autorem opracowań wszystkich utworów na orkiestrę symfoniczną jest Bohdan Jarmołowicz.
Francuski multiinstrumentalista należy do grona najwybitniejszych europejskich twórców, dla których jazz, muzyka klasyczna, przeboje muzyki rozrywkowej i etnicznej stanowią jednakowe i ważne źródła inspiracji. Może właśnie dlatego twórczość Galliano tak trudno sklasyfikować.
Jedno jest niepodważalne: Richard Galliano to wybitny akordeonista oraz niedościgniony interpretator muzyki Astora Piazzoli. Właśnie dla muzyki Galliano krytycy i słuchacze rozkochali się w nowym, charakterystycznym brzmieniu określanym odtąd jako "new tango musette". Richard Galliano jest gruntownie wykształconym muzycznie instrumentalistą. Już jako 12 - letni akordeonista wygrał prestiżowy, międzynarodowy konkurs w Cannes, by natychmiast stać się wirtuozem, o którego względy zabiegać poczęły prestiżowe estrady i akademie muzyczne. Pojawiał się na paryskich recitalach Juliette Greco, Yvesa Montanda i Claude'a Nougaro, ale coraz częściej koncertował także z jazzmanami: trębaczem Chetem Bakerem, gitarzystą Philippe'em Catherine'em oraz basistą Ronem Carterem.
Zauroczony jazzem Galliano porzucał często akordeon, improwizując na pianinie, organach, a nawet na gitarze. Przełomowym momentem w muzyce i karierze francuskiego akordeonisty były koncerty z argentyńskim kompozytorem i bandeonistą Astorem Piazzollą. To właśnie on nauczył Galliano innego traktowania rytmu, harmonii oraz melodii. Muzyka Piazzolli, owo melodyjne, folkowo - jazzowe "nuevo tango" stało się dla Galliano ważną inspiracją. Jego "tango mussette" zaczęło łączyć jazzową improwizację Jarretta, Parkera i Coltrane'a z impresjami Ravela i Debussy'ego.
W 1982 r. Richard Galliano otrzymał "Django Reinhardt Prix", jedno z najważniejszych wyróżnień francuskiej Academie du Jazz. Wcześniej laureatami tej nagrody zostali m.in. pianista Michel Petrucciani oraz skrzypek Stéphane Grappelli. W europejskich oraz amerykańskich ankietach krytyków Galliano uchodzi za najwybitniejszego interpretatora muzyki Astora Piazzolli. Koncertuje zarówno w prestiżowych salach Europy, filharmoniach, ale także w...klubach jazzowych.
To właśnie nagrania "jazzującego tanga" przyniosły Galliano największy sukces i uznanie. Wśród autorskich płyt, które zyskały wspaniałe i rekomendujące recenzje, znalazły się albumy zrealizowane wspólnie z Tootsem Thielemansem ("Laurita"), z wirtuozami sytnezatorów: Herbie Hancockiem i Jo Zawinulem, operowy projekt z Enrico Ravą ("L'Opera Va"), koncerty z Michelem Petruccianim i Sté-phane'em Grappellim oraz album "New York Tango" zrealizowany z gitarzystą Birellim Lagrene.