Poznań, jakiego już nie ma. Wilda - wystawa w Fotoplastykonie Poznańskim
Jaka była Wilda dawniej? Zaskakująca i pełna kontrastów. Najnowsza wystawa w Fotoplastykonie Poznańskim doskonale to pokazuje. Z imponującej kolekcji fotografii dostępnej na portalu cyryl.poznan.pl wybrano te, na których widać, jak bardzo zmieniła się ta część miasta w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat. Ich dopełnieniem są zdjęcia wykonane współcześnie przez Grzegorza Dembińskiego.
Dawna wieś Wilda ma za sobą długą i bogatą historię sięgającą XIII wieku. W 1900 roku wraz z innymi podpoznańskimi osadami, Jeżycami i Łazarzem, została przyłączona do Poznania. Podobnie jak pozostałe wsie, długo zachowała elementy autonomii - miała swój rynek, lokalne sklepy i wyjątkową atmosferę. Wkrótce, dzięki ulokowaniu na jej obrzeżach fabryki Hipolita Cegielskiego, zyskała miano dzielnicy przemysłowej i taką pozostała w świadomości poznaniaków przez kolejne dziesięciolecia.
Większość zdjęć prezentowanych na wystawie została wykonana w latach 60. i 70. XX wieku. Sercem dzielnicy jest wówczas rynek, nad którym dominuje kościół z okazałą wieżą, dawniej ewangelicki, a po II wojnie światowej przejęty przez katolików. Niedaleko, na pl. Skłodowskiej-Curie, wśród drzew stoją dawne pruskie gmachy Wyższej Szkoły Budowy Maszyn, szkoły gminnej i domu starców, w których funkcjonują wydziały i rektorat Politechniki Poznańskiej. Nieopodal rynku, przy ówczesnej ul. Gwardii Ludowej (dzisiaj Wierzbięcice), w 1962 roku otwarto kultowe później kino Wilda z charakterystycznym neonem nad wejściem. Wybudowane na początku XX wieku, okazałe, często bogato zdobione kamienice nadal sąsiadują tu z niewielkimi, fachwerkowymi domami osadników sprowadzonych z Bambergu w 1747 roku.
Na ukrytych za fasadami domów wildeckich podwórzach - z rozpadającymi się, drewnianymi szopami, małymi zakładami rzemieślniczymi i warsztatami, przydomowymi ogródkami i praniem suszącym się na rozciągniętych między budynkami sznurach - toczy się zwyczajne, codzienne życie. Senna atmosfera wildeckich podwórek w latach 60. i 70. bardziej przypomina krajobraz małomiasteczkowy niż wielkomiejską dzielnicę. Jak wiele z tego obrazu zachowało się do dziś?
Zapraszamy do obejrzenia wystawy!
Magdalena Grzelak-Grosz
- wystawa czynna w terminie 1.10.2024 - 1.02.2025 r.
- bilety w cenie 6 zł (norm.) i 3 zł (ulg.)
- wejście przez Centrum Informacji Kulturalnej, ul. F. Ratajczaka 44
- wystawa czynna: pn-pt 10-18, sob. 10-17
- ostatnie wejście godzinę przed zamknięciem
- więcej informacji o Fotoplastykonie na stronie fotoplastykon.poznan.pl
© Wydawnictwo Miejskie Posnania 2024