• pierdoły blp 1. [głupstwa, bzdury, brednie]: Ale szczun ryknął na niego, żeby głupich pierdołów nie godoł o jakimś tam Cyce nyrolu i wyższych sekundach, bo już za sekundę do mu taką szprychę, że go rodzony fater nie pozna. Nie udała nam sie ta dziewucha, Paryzi jej w głowie, pierdoły jej w głowie, nie będzie z niej pociechy na gospodarce. Patrzysz na takie pierdoły, a szanować mnie nie potrafisz. Co też wygadujesz za pierdoły, kto by się tam ciepnął na taką nędzotę. Ale gdzie rumienić gdzie u nich rumienić głupie pierdoły o etyce zawodowej klara pieprzyła o etyce. Przypomniała mi się poranna scena ze sklepu spożywczego. Kasjerka nie wydała trzydziestu złotych. Klijentka zażądała książki zażaleń. Kasjerka: Te pierdoły to może sobie pani napisać na własnej dupie. I nie dała książki. 2. [plotki]: W pierwszym odcinku tej powieści było napisane, jak to do gospodyni we wsi zaszedł sąsiad Ludwik na pierdoły pod jabłonką, a Stefusiowi zaczęło iskrzyć pod sufitem, gdzie przewody szły wierzchem, dla oszczędności. Tutaj też nie mogły dojść żadne pierdoły o romansie mamy. Mnie takie pierdoły nie interesują. Co ci do łba strzeliło? Pierdołów ci kto nagadał. Ja zez Czechem raz po raz do niego wletymy na pierdoły. ◊ fraz. babskie pierdoły [babskie gadanie]: Ech, babskie pierdoły, jak mówi ten Zbyszek z Poznania.

sieci społecznościowe