Żebractwo jako kwestia społeczna
Żebractwo to kwestia bardzo złożona, powiązana z szerokim kontekstem ekonomiczno-społecznym, obecna zarówno wśród dorosłych, jak i wśród dzieci i młodzieży.
Według definicji Kazimiery Król jest to działanie mające na celu doprowadzenie do dobrowolnego transferu środków do życia od ofiarodawców do osób tę żebraczą działalność prowadzących.
Na ulicach Poznania wielokrotnie spotykamy osoby ten proceder uprawiające. Nie zawsze jednak wynika on z problemów funkcjonowania społecznego jakimi mogą być bieda, ubóstwo, bezrobocie, bezdomność, uzależnienia.
W powszechnym odbiorze żebractwo stanowi szczególnie dotkliwy wyraz egzystencjalnej i społecznej degradacji jednostki jednak dziś często to świadomy wybór, sposób na łatwy zarobek a nawet - styl życia. Z tego też powodu należy zdawać sobie sprawę, że ofiarowana jałmużna niekoniecznie spożytkowana będzie na zaspokojenie podstawowych potrzeb niezbędnych do życia ale też może przyczynić się do chęci trwania w nałogu czy wzbogacenia w sposób niegodziwy.
Pamiętać też trzeba, że sposobów wyłudzania datków jest wiele. To nie tylko wyciąganie ręki, proszenie czy epatowanie nieszczęściem ale również żebractwo czynne.
Czy zatem zawsze dawać ofiary? Czy lepiej pomagać w inny sposób?
W Poznaniu od 2008 roku, na mocy zarządzenia Nr 370/2008/P Prezydenta Miasta Poznania z dnia 4 lipca 2008 r., realizowany jest Program Przeciwdziałania Procederowi Żebractwa.