Ćwiczenia z miasta - spacery, wykłady i warsztaty miejskie
04.04.2019
18:30
Wstęp wolny
Rozszczelnianie układu. Poznańskie środowisko architektoniczne i polityka budowlana miasta w okresie międzywojennym.
Konserwatyzm międzywojennego Poznania, widoczny na wielu płaszczyznach życia społecznego, skutkował wytworzeniem zamkniętego środowiska architektonicznego, które kontrolowało ruch budowlany przez szereg lat. Choć w stolicy Wielkopolski karierę zaczęło robić kilku projektantów przybyłych z zewnątrz (Władysław Czarnecki, Jerzy Tuszowski, Stanisław Kirkin), wpływy "starych" (Rogera Sławskiego, Sylwestra Pajzderskiego, a zwłaszcza Adama Ballenstedta) powodowały, że żaden z ogólnopolskich konkursów architektonicznych rozpisanych w mieście w latach 20. nie poskutkował realizacją "obcego" projektu. Sytuacja zaczęła się zmieniać wraz z organizacją Powszechnej Wystawy Krajowej (1929), która - jako impreza o randze państwowej - dała możliwość szczególnie efektownej reprezentacji młodego środowiska warszawskiego. Zupełne rozszczelnienie układu przyniosły przepisy autorytarnej władzy państwa w drugiej połowie lat 30., postrzegane w Poznaniu, nie bez racji, jako zamach na wolność samorządów. Następstwem zmian było jednak powstanie kilku gmachów zaprojektowanych przez kluczowych modernistów polskich (Jadwigę Dobrzyńską i Zygmunta Łobodę, Wacława Kłyszewskiego, Jerzego Mokrzyńskiego i Eugeniusza Wierzbickiego czy Hipolita Rutkowskiego).
Prowadzenie: Szymon Piotr Kubiak.
Wstęp wolny.
Zobacz ckzamek.pl
Pobierz baner (JPEG, 146,71 kB)
