Wystawa z cyklu "Bliskie spotkanie z...." - Urny twarzowe
01.12
– 31.01.2010
Urna to naczynie wykonane specjalnie do celów pogrzebowych, do niej składano spalone szczątki zmarłych.
Idea zdobienia urn wizerunkami twarzy ludzkiej sięga korzeniami V-IV tys. p.n.e. Ceramikę grobową z przedstawieniem twarzy spotykamy już w starożytnych kulturach Bliskiego Wschodu, Azji Mniejszej i Europy.
W początkach VI stulecia p.n.e. we wschodniej i środkowej części Pomorza nastąpiły przemiany w kulturze duchowej społeczności tam zamieszkującej. Owe przemiany są widoczne przede wszystkim w obrzędowości pogrzebowej.
Na obszarze między rzeką Wisłą, Notecią i Parsętą obserwujemy wykształcenie się nowej kultury, którą archeolodzy nazwali kulturą pomorską - bowiem to właśnie na Pomorzu pojawiły się nowe formy grobów w postaci zbudowanych z kamieni skrzyń oraz popielnic - naczyń wytwarzanych specjalnie do celów pogrzebowych. Urny twarzowe to najbardziej charakterystyczny zabytek kultury pomorskiej. Upowszechniły się w okresie od VI w. p.n.e. do IV w. p.n.e. na Pomorzu Gdańskim, północnej i środkowej Wielkopolsce.
Zobacz www.muzarp.poznan.pl